Köşe Yazıları

24 Eylül 2013 Salı

Yekta Kopan - Bir De Baktım Yoksun

         Yekta Kopan.

         Sesi kadar seçtiği sözcükler de beni farklı düşüncelere, hislere götürüp, hiç beklemediğim anda çok fazla etkiledi. Hikaye sevmemi sağlayan Türk yazarlardan biridir. Kurduğu cümleler ile sizi de hikayesinin bir parçası yapıyor. Sanki yazdıklarını okurken, uzakta bir yerde izliyormuşsunuz etkisini oluşturuyor.

         Öneri; Eğer ilk defa yazarı okuyacaksanız bu kitaptan başlamalısınız. Veya uzun bir aradan/ilk defa bir hikaye kitabını elinize alacaksanız bu yazarın kitaplarından biri ile başlayabilirsiniz. Hem ödüllü olması boşuna da değil :)


Arka Kapak :
"Buzdan bir kütle, mumyadan bir heykel gibi izledim kaderimi. Babam yanımda olsa bir tokat atar kendime getirirdi beni."
Çocukluk  düşlerinden yapılmış bir evin gölgeleri içinde babanın hayaleti ile karşılaşmak... Portobello'da George Orwell'in evinin önündeki kaldırımda oturup Tanpınar okurken zamansız sevgiliyle karşılaşmak... Kuledibi'nde, her şeyini bir Hopper çizimi elde edebilmek için harcamış bir adamla karşılşmak... Ölüme çeyrek kala, bir balık lokantasında küçük kızının yetişkin haliyle karşılaşmak... Cinayetle kaza arasındaki bulanıklığa sığınırken, bir evcil hayvan dükkanında vicdan azabıyla karşılaşmak... Kara mizahla yoğunlaştırılmış usta kalemiyle Yekta Kopan, okurunu, kentler, kitaplar, resimler, şarkılar, fotoğraflar ve insanlar arasında gezdiriyor. Çok iyi bildiğimiz ama unutmaya çalıştığımızı hatırlatıyor. Bir de Baktım Yoksun, unutulmaz bir karşılaştırma kitabı.

Hiç yorum yok: