Köşe Yazıları

20 Şubat 2013 Çarşamba

Huzur

Huzur;
Bazen bir ev
Bazen kışın soğukluğunda içinizi ısıtan bir anne çorbası
Bazen sevgili kolları
Bazen bir dost kahvesi
Bazen temiz bir gömlek
Bazen ise farklı renk giyilen çoraplardır.

Huzur, insanın ağlamak istediğinde gözyaşlarını saklamasını sağlayan yerdir.

Kimsenin bilmediği ıssız bir ada misalidir huzuru bulduğunuz yer. Ne kadar göz önünde olsa da sizi saklamayı sağlayan en iyi yerdir. Metrelerce yüksek duvarlarla çevrilmiş en iyi şekilde korunduğunuzu hissettiğiniz yerdir.


Özlemlerin son bulduğu, mesafelerin yok olduğu, yalnızlığın anlamsızlaştığı, mutsuzluğun buharlaştığı, kahkahaların yankılandığı, yaşadığınız en uzun gün, çıkılan en güzel yolculuk, yeni bir başlangıç, güven duygusu, melodisini yitirmemiş bir şarkı, yarımın bütüne dönüşmesi, sıcacık bir nefes, parmaklarınızın ucunda hissettiğiniz, kelimelerin bittiği noktadır.. Huzur.


Hiçbir zaman bir sonu yokmuş hissini veren, tanımını tam olarak yapamadığınız ama sıcaklığını avucunuzda, yüreğinizde hissettiğiniz şeydir huzur.
Her zaman en uzakmış gibi duran ama en yakınınızda olan şeydir.
Huzurdur.
O'dur.
Siz'sinizdir.



Hiç yorum yok: