Köşe Yazıları

8 Ocak 2012 Pazar

Senden başka birinin tekrardan gülümsemem sebep olacağını düşünmemiştim.


Uzun zaman geçmiş, takvim yapraklarını yırtan ellerim yorulmuş ama zaman ilerlemekten yorulmamıştı. Günlerin peşi sırasına haftalar takılmış. Haftalar sicimler ile ayları kendine bağlamıştı.

Gözlerimi açıp kapamam gibi kısa sürmeye başlamıştı gün doğumu ile batımı arasında geçen zaman.

Kar taneleri, üstlerine giyecek şekilleri olmadığı için inmez olmuşlardı yeryüzüne.

Gökkuşağı, renklerini görmekten sıkılan insanlar yüzünden güneş gözlüklerini çıkarmaz olmuştuı.

Yağmuru sevdiğini söyleyip, şemsiye kullanan insanlar yüzünden küsen damlalar; yeryüzünü uzun zamandır susuz bırakmıştı.

Sen gittikten sonra çok şey güzelliğini yitirmişti gözümde. Ta ki başkasının tekrardan gülümsemem sebep olacağını öğrenene kadar. Başkasının yanında ağzım kulaklarıma gelip, gözlerim binbir çeşit rengi bulana kadar; mutlu olabileceğimi düşünmemiştim

Hiç yorum yok: