Merhaba Barış Abi!
Adam olacak çocuk büyüdü bak. Şimdi senin şarkılarını yaşatmaya seni en güzel anılarıyla anmaya çalışıyor.

Gelen nesilin senden pek haberi yok bu yüzden onlara çok üzülüyorum. Ne senin grili-siyahlı uzun saçlarını biliyorlar ne de çeşit çeşit taktığın yüzükleri. Gülümseyişini ise hiç görmediler. Doğrusu ben seni iki defa canlı gördüm. 5 yaşındaydım ya da 6 tam hatırlamıyorum ama babaannem ve dedem ile konserine gelmiştik. Tabi küçük çocuk olduğumdan yarısında uyuya kalmıştım. Uyandığım zaman seni son kez göremedim diye çok üzülmüştüm.
En çok ; http://fizy.com/#s/1agn9o bu şarkını seviyordum. Hala ilk sıradadır ama son birkaç yıldır yazdığın sözler kalbimin derinliklerinde yerini buluyor. O kadar güzel sözler yazmışsın ki içinden çıkıp 'bak bu benim! işte benim!' demek geliyor. Nasıl bu kadar duyguyu hissetsen sen. Hadi bunları hissettin peki nasıl kaldırdı o narin kalbin. Çok üzmediler dimi seni aşk konusunda? Bence üzmemişlerdir çünkü; çok güzel bir eşin ve çocukların var. Ama haklısın her şey dışarıdan göründüğü gibi güzel olmaya biliyor. 'Dışı seni içi beni yakar' misali dimi.
"Baba Bizi Eversene" filmini tekrar tekrar izleyebilirim. Ne de güzel şarkı söylüyordun ağlayan bebeği uyutmak için. Sesini arada unutuyorum ama hemen bir şarkını dinliyorum. O; yumuşak, tok, insanın içini ısıtan sesin sana güzel bir hediye ve sen bu hediyeyi iyi ki bizler ile paylaşmışsın.
"Ispanak , Pırasa" vb. sebzeleri sen söylersin diye yerdim. Tabi 'Temel Reis' de unutulmamalı.
Sunduğun programı kaçırmadan izlemişimdir. Sanırım birkaç defa kaçırmış olabilirim. Erken saatteydi ama uyuya kalıyordum bazen :( Kalkar kalmaz ilk televizyonu açar, sonra mutfağa koşar tezgaha tırmanır bardak alır süt doldurur ve seni izlemeye koyulurdum. Her soruna atlar hemen cevap verir, tüm şarkılarına eşlik ederdim. Telefon ile bağlanmaya programa katılmak için çevirmediğim numara kalmamıştır. Ama hiç ulaşamadım :/ Hani programın bir bölümünde şarkı söyletiyordun ya işte ben ondan çok korkuyordum. Çünkü sesim çok kötüydü ve sözleri hep heyecandan unutuyordum. Keşke katılsaymışım ve ben de orada yanında olsaymışım.
Şimdilerde özleniyorsun. Şimdi ki zamanda, geniş ve gelecek zamanda da özleneceksin. Çünkü sen özlenmeye değer birisin.
Şarkılarına aşk ile, aşklarıma şarkıların ile ; sahip çıkıyorum.

"Unutma ki dünya fani, veren Allah bir gün alır canı.." Dediğin gibi de oldu. 1 Şubat 1999 yılında sana verilen ruhun kendini teslim etmesi gerekti. Aradan geçen 19 yıl ile adam olacak çocuk da büyüdü.